TBS met dwangverpleging

Wat betekent tbs?

Tbs staat voor Terbeschikkingstelling. Het is een beveiligingsmaatregel die de rechter aan een veroordeelde kan opleggen om de samenleving te beschermen. Bijvoorbeeld bij iemand die lijdt aan een ‘gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens’, zoals een persoonlijkheidsstoring of psychose. Er zijn twee vormen van tbs. Tbs met dwangverpleging en tbs meer voorwaarden.  

Tbs met dwangverpleging

Tbs met dwangverpleging is een behandelmaatregel. De stoornis van de veroordeelde wordt behandeld om te voorkomen dat hij/zij opnieuw een misdrijf pleegt. De herhalingscijfers van een misdrijf na tbs zijn veel gunstiger dan na een lange gevangenisstraf.

Professionele behandeling in tbs-kliniek

Gespecialiseerde hulpverleners in de tbs-kliniek, zoals psychiaters of psychologen behandelen de veroordeelde. Het doel is altijd gericht op een veilige terugkeer in de samenleving (resocialisatie). Bij de eventuele terugkeer in de maatschappij wordt rekening gehouden met het belang en behoefte van een slachtoffer of nabestaande(n). Een succesvolle tbs-behandeling, met een terugkeer in de maatschappij, duurt gemiddeld zeven tot acht jaar.
Vanaf de 1e dag is de behandeling van de veroordeelde in de kliniek gericht op het gestelde doel: een verantwoorde terugkeer in onze samenleving. Verloven maken daarvan op termijn een belangrijk onderdeel uit. Voordat een veroordeelde verlof krijgt wordt dit getoetst door deskundigen en verloven gebeuren stapsgewijs (zie hierna). Dit alles gebeurt onder toezicht van professionele en hier speciaal voor opgeleide mensen. Hierdoor kunnen de meeste veroordeelden uiteindelijk veilig terugkeren in onze maatschappij. In sommige gevallen komt een veroordeelde terecht in de Langdurige Forensische Psychiatrische Zorg (zie stap 6). Dan is het volledig zelfstandig laten terugkeren van de dader in de maatschappij niet langer het doel.

Welke 6 stappen zijn er bij tbs met dwangverpleging?

Een veroordeelde die tbs krijgt, is eerst onderzocht. Op basis van dat onderzoek wordt een behandel- en zorgplan gemaakt. De tbs’er wordt eerst apart geplaatst en daarna aan de hand van zijn/haar ziektebeeld op een gesloten afdeling geplaatst.